Πολίτικη κουζίνα

Καλοκαιράκι, μυρωδιά απο γιασεμί κι`αγιόκλιμα, εικόνες απ` την Αγιά Σοφιά, εικόνες απ` την Πόλη. Τ`αεράκι χαΪδεύει το πανί που τρεμοπαίζει.

Εικόνες ζωντανές στον  θερινό κινηματογράφο, μνήμες σε φόντο λευκό, λόγια του γέροντα που έφυγε,ιστορίες που άκουγα παιδί για την τους ανθρώπους ,το διωγμό.

Πολίτικη κουζίνα, βραδιά αναδρομής, παρελθόν και μέλλον, ήμουν κι εγώ εκεί για να δω με τα μάτια μου αυτά που χρόνια πριν δημιουργούσε η φαντασία.

Πολίτικη κουζίνα, μυρωδιές από κάρδαμο, κύμινο, άσπρο πιπέρι, γεύσεις γνώριμες, έντονες όπως οι διηγήσεις για τον Ελληνισμό που ξεριζώθηκε γιατί κάποιοι λάθεψαν. Οι παλιοί έφυγαν μα τις μυρωδιές ακόμα τις ακούω είναι κλεισμένες στο συρτάρι, έρχονται και ξανάρχονται για να μας θυμίσουν πρόσωπα αγαπημένα, κιτρινισμένες φωτογραφίες που μιλούν, αισθάνονται, γιατί μέσα μου είναι ζωντανές, γιατί οι νεκροί πεθαίνουν όταν τους ξεχνούμε.

Πολίτικη κουζίνα γιατί αλλοίμονο σ`όποιο λαό ξεχνά την ιστορία του.