Αποχαιρετισμός της ημέρας

Είναι η ώρα που η μέρα πηγαίνει ν`αναπαυθεί.

Είναι η ώρα που το πορφυρό πλημυρίζει τον ορίζοντα, τη ματιά, την ψυχή και τη σκέψη. 

Είναι η ώρα που η λήθη ανοίγει τις πύλες στις θύμησες να περιπλανηθούν σ`αόρατα μονοπάτια. 

Είναι η ώρα που η νύκτα παίρνει τη σκυτάλη του χρόνου να διαγράψει τον κύκλο της σιωπής, να γιατρέψει τις πληγές της ημέρας, να δώσει την ευκαιρία στον Μορφέα ν`αγκαλιάσει τα πλάσματα της γής στον διαρκεί αγώνα της ζωής.

Είναι τα ηλιοβασιλέματα, οι αποχρώσεις, εικόνες αναπόλησης, τάμα απο το πρώτο φώς της ανατολής που γεννά τη μέρα.