Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Αποχαιρετισμός της ημέρας



Είναι η ώρα που η μέρα πηγαίνει ν`αναπαυθεί.
Είναι η ώρα που το πορφυρό πλημυρίζει τον ορίζοντα, τη ματιά, την ψυχή και τη σκέψη. 
Είναι η ώρα που η λήθη ανοίγει τις πύλες στις θύμησες να περιπλανηθούν σ`αόρατα μονοπάτια. 
Είναι η ώρα που η νύκτα παίρνει τη σκυτάλη του χρόνου να διαγράψει τον κύκλο της σιωπής, να γιατρέψει τις πληγές της ημέρας, να δώσει την ευκαιρία στον Μορφέα ν`αγκαλιάσει τα πλάσματα της γής στον διαρκεί αγώνα της ζωής.
Είναι τα ηλιοβασιλέματα, οι αποχρώσεις, εικόνες αναπόλησης, τάμα απο το πρώτο φώς της ανατολής που γεννά τη μέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου