Το νερό που κατηφορίζει αφρισμένο απ το βουνό, πουθενά δε βρίσκει γωνιά να ξαποστάσει. Ξεκινά από ψηλά με ορμή και όταν φτάνει στη θάλασσα γαληνεύει, γίνεται τραγούδι μονότονο που, σαν ξέρεις να ακούς, συμφωνία ολάκερη.
Ροή σκεφτική, κουλουριάζεται στα πλατάνια για ν΄αφουγκρασθεί τη συλλογή τους.
Περνά το γεφύρι και καμαρώνει τη μαστοριά του. Νερό και πέτρα σε πλήρη αισθητική σμίξη.
Γεφύρια της Καρυστίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου